Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2016

Κεφ. 6 Η ρωμαϊκή τέχνη



ο τάφος των λεοπαρδάλεων
Ετρουσκική νεκρόπολη στην Tarquinia
480 π.Χ.





η ρωμαϊκή αυτοκρατορία κατά τον 1ο αιώνα μ..





ρωμαϊκό υδραγωγείο περίπου 60 μ.Χ.
στη νότια Γαλλία [Pont du Gard]





το ρωμαϊκό αμφιθέατρο Thysdrus
3ος αιώνας μ.Χ. 
στη βόρεια Αφρική (Ελ Τζεμ, Τυνισία)







ψηφιδωτό από ρωμαϊκά λουτρά [thermae]
στην Αφρική [Sabratha, Λιβύης]
η επιγραφή σημαίνει: "το μπάνιο κάνει καλό"






ωδείο Ηρώδου του Αττικού [Αθήνα]
2ος αιώνας μ.Χ.




τμήμα της ρωμαϊκής VIA EGNATIA κοντά στην Καβάλα (Νεάπολις)







κάτοψη της βασιλικής του Μαξέντιου
ή  βασιλική του Κωνσταντίνου ή  Basilica Nova
312 μ.Χ. στη Ρώμη









Tο Πάνθεον στη Ρώμη



η Αφροδίτη με το μπικίνι
Πομπηία 79 μ.Χ.






πορτρέτο γυναίκας
Φαγιούμ, Αιγύπτου, 3ος αιώνας μ.Χ.







το έκτο κεφάλαιο του σχολικού βιβλίου σε ηλεκτρονική μορφή



βιβλιογραφία

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2016

Κεφ. 5 Κλασική και ελληνιστική τέχνη

ΚΛΑΣΙΚΗ ΕΠΟΧΗ 


461 π.Χ.
ο Εφιάλτης, που ήταν ηγέτης της δημοκρατικής παράταξης στην οποία ανήκε ο Περικλής, αποφάσισε να περάσει ένα ψήφισμα στην Εκκλησία του Δήμου, που θα αφαιρούσε πολλά από τα εναπομείναντα προνόμια του Αρείου Πάγου, πού ήταν απομεινάρι του παλαιού αριστοκρατικού πολιτεύματος της Αθήνας. Το ψήφισμα πέρασε με αρκετά μεγάλη πλειοψηφία, και πολλοί ιστορικοί πιστεύουν ότι με αυτό το γεγονός άρχισε η «ριζοσπαστικότερη δημοκρατία» της εποχής του Περικλή. Ο Εφιάλτης δολοφονήθηκε μετά από συνωμοσία ολιγαρχικών εναντίον του



                                                   στρατηγός 442-429 π.Χ.


323 π.Χ
θάνατος του Μεγάλου Αλεξάνδρου

146 π.Χ.
Η Κόρινθος συμμάχησε με την Αχαϊκή συμπολιτεία σε μία τελευταία προσπάθεια των Ελλήνων να αντιμετωπίσουν το Ρωμαίο στρατηγό Λεύκιο Μόμμιο που βάδιζε προς την Πελοπόννησο. Οι Έλληνες ηττήθηκαν στον Ισθμό και ακολούθησε καταστροφή της Κορίνθου.

31 π.Χ.
ναυμαχία στο Άκτιο
Αντίπαλοι ήταν από τη μία πλευρά ο Γάιος Οκτάβιος (Gaius Octavius), μετέπειτα Αυτοκράτωρ Αύγουστος (Augustus), ) και από την άλλη ο Μάρκος Αντώνιος (Marcus Antonius), και η Βασίλισσα της Αιγύπτου Κλεοπάτρα Ζ'.
Ο Γάιος Οκτάβιος έπεισε τη Σύγκλητο να επιτεθεί στον Μάρκο Αντώνιο, με την κατηγορία ότι σύνηψε ερωτική σχέση και συμμαχία με την Κλεοπάτρα και ότι σκόπευε να παραδώσει στους Αιγύπτιους Ρωμαϊκή γη.



Ο Παις του Κριτίου [490-480 π.Χ]
πλαστική του αυστηρού ρυθμού
Η μεγάλη όμως αλλαγή, συντελείται στη στάση των μορφών και στο ένδυμα των γυναικών. Στη θέση της ισόβαρης στήριξης του σώματος και στα δύο σκέλη, που χαρακτήριζε τις μετωπικές αρχαϊκές μορφές, τώρα κανόνας είναι η στήριξη στο ένα σκέλος (το στηρίζον), ενώ το άλλο (το άνετο), προβάλει χαλαρό και λυγισμένο στο γόνατο.

Contrapposto is an Italian term that means counterpose. It is used in the visual arts to describe a human figure standing with most of its weight on one foot so that its shoulders and arms twist off-axis from the hips and legs. This gives the figure a more dynamic, or alternatively relaxed appearance.


ο δορυφόρος του Πολύκλειτου




οι πολεμιστές του Riace




                                                       ο δισκοβόλος του Μύρωνα
χάλκινο έργο του αρχαίου Έλληνα καλλιτέχνη Μύρωνα που χρονολογείται γύρω στο 450 π.Χ.
                                       αντίγραφο έργου του Μύρωνα, . Ρώμη, Museo Nazionale Romano






Roman copy of Kritios' Tyrannicides (Archaeological Museum, Naples





A daughter of Niobe, falling, struck in the back
440 BC

Φαίνεται πως κάποτε η Νιόβη υπερηφανεύθηκε για την ευγονία και την ομορφιά των τέκνων της λέγοντας πως «ένα μόνο ζεύγος διδύμων έναντι των τόσων δικών της έχει να επιδείξει η Λητώ, η εκλεκτή του Δία» (εννοώντας την Άρτεμη και τον Απόλλωνα). Όταν το έμαθε στη συνέχεια η Λητώ αγανάκτησε και ζήτησε από τα παιδιά της να τιμωρήσουν την υπερήφανη αυτή θνητή. Έτσι κατά τις παραδόσεις οι δύο θεοί τόξευσαν με τα αλάθητα βέλη τους , η μεν Αρτεμη τις κόρες, ο δε Απόλλων τους γιους. Από τον όλεθρο αυτό κατά παραδόσεις σώθηκαν μόνο δύο από τα τέκνα ο Αμύκλας και η Μελίβοια, κατ΄ άλλους μόνο η Μελίβοια που όμως από την ταραχή της μετονομάσθηκε Χλώρις.



Μαινάς, έργο Καλλιμάχου;
420-410 π.Χ.
Μαινάδα φέρουσα θύρσο.
[ρωμαϊκό αντίγραφο]

οι Μαινάδες ήταν νύμφες που παρουσιάζονται ως συντρόφισσες και συνοδοί του θεού Διονύσου. Η λέξη μαινάς (στον ενικό) εμφανίζεται στον Όμηρο, όπου συσχετίζεται με τη μανία. Και πράγματι, το κυριότερο χαρακτηριστικό των Μαινάδων ήταν η εκστατική μανία,
Οι Μαινάδες φορούσαν στεφάνια από κισσό, σμίλακα και νεβρίδες (ελαφριά φορέματα από δέρμα νεβρού, δηλαδή ελαφιού). Διέτρεχαν τα βουνά και μπορούσαν να συναναστρέφονται με τα άγρια ζώα, τα οποία έπαιρναν στα χέρια τους και τα θήλαζαν. Λάτρευαν τον Διόνυσο με τραγούδια, με «μανικούς» χορούς και με κραυγές. Πάνω στον ενθουσιασμό τους μπορούσαν να ξεριζώσουν δέντρα και να σκοτώσουν δυνατά θηρία. Τόση ήταν η δύναμή τους, που τους τη χάριζε ο Διόνυσος.









Bronze statuette of Pan
late 5th–4th century B.C.
The MET 

Ο Πάνας, (Παν) είναι αρχαία ελληνική, ανθρωπόμορφη θεότητα, που ήταν συνυφασμένη με την «πανίδα» της Φύσης, σε μια αμφίδρομη σχέση προστασίας, αλλά και προσωποποίηση τής γενετικής δύναμης της ζωής.
Συνδυάζοντας τον ανθρώπινο και ζωικό παράγοντα, ο Πάν απεικονιζόταν έχοντας κάτω άκρα ζώου, «Θεός τραγοπόδαρος», ως προστάτης των κτηνοτρόφων, κυνηγών αλλά και των αλιέων με μόνιμη διαμονή σε χώρους τής φύσης.


χύτευση (casting) αποτελεί ίσως την πρώτη μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε για τη μορφοποίηση μετάλλων. Για τη χύτευση το μέταλλο ή το κράμα τήκεται και κατόπιν χυτεύεται σε μία μήτρα (καλούπι). Η μήτρα μπορεί να είναι κενή ή να περιέχει μοντέλο από εύτηκτο στερεό υλικό, όπως κερί ή πολυστυρένιο, το οποίο καταστρέφεται καθώς εισέρχεται στη μήτρα το τηγμένο μέταλλο. Η μήτρα μπορεί να είναι φτιαγμένη από άμμο, γύψο ή κεραμικό υλικό για μια χρήση. Για αντικείμενα μεγάλων διαστάσεων, η χύτευση μπορεί να γίνει σε καλούπια πολλαπλής χρήσης συνήθως φτιαγμένα από χυτοσίδηρο, ορείχαλκο, κ.λπ.








ερυθρόμορφος κρατήρας 440 π.Χ.
η Περσεφόνη ανεβαίνει στον πάνω κόσμo να συναντήσει τη Δήμητρα
[στολισμένη με λουλούδια λωτού, όπως αρμόζει στη βασίλισσα του Άδη]



ΙΕΡΟΣ ΒΡΑΧΟΣ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ



ΧΆΡΤΗΣ ΤΩΝ ΜΝΗΜΕΊΩΝ ΣΤΗΝ  ΑΚΡΟΠΟΛΗ
Δες το σχετικό άρθρο των Ελλήνων αρχιτεκτόνων



                                        Parthenon by night




ζωφόρου του Παρθενώνα

                                                       κάτοψη του Παρθενώνα
                                                      δωρικός περίπτερος ναός , 8 * 17 κίονες
                                                          εξάστυλος αμφιπρόστυλος
             πρόναος, σηκός - χρυσελεφάντινο άγαλμα Αθηνάς, κυρίως Παρθενών - θησαυρός
                                          αρχιτέκτονες: Ικτίνος και Καλλικράτης






Αγορά θεών και παράδοση του πέπλου
ανατολική πλευρά ζωφόρου του Παρθενώνα
Βρετανικό μουσείο

δες την ιστοσελίδα για την εορτή των Παναθηναίων




                                          φανταστική αναπαράσταση της Αθηνάς
 "ανακατασκευή" του χρυσελεφάντινου αγάλματος της Αθηνάς Παρθένου
                               στο Nashville, Tennessee





Αθηνά Βαρβακείου
αντίγραφο χρυσελεφάντινου αγάλματος του Φειδία 2ου αιώνα μ.Χ.




η νότια άποψη του Ερεχθείου με την πρόσταση των Καρυάτιδων
[ιερόν του Ερεχθέως, ή ναός της Αθηνάς Πολιάδος]

Για τον Ερεχθέα, ο οποίος ταυτίζεται σε πολλά σημεία με τον Εριχθόνιο, υπάρχουν πολλοί μύθοι, που σχετίζονται με τις απαρχές της πόλεως των Αθηνών.

Ο Εριχθόνιος ήταν μυθικός βασιλιάς της Αθήνας. Βασίλεψε αφού εξόρισε από το θρόνο τον Αμφικτύονα. Σύμφωνα με τη μυθολογία ήταν μισός άνθρωπος και μισός φίδι. Ήταν αυτός που τοποθέτησε το ξύλινο άγαλμα της Αθηνάς σε ναό αφιερωμένο στη θεά (στους κλασικούς χρόνους φυλασσόταν στο Ερέχθειο) και ίδρυσε γιορτή προς τιμή της, τα Αθήναια.






κάτοψη Ερεχθείου
δες την λεπτομερή ιστοσελίδα [Αρχαιολογία πόλεεως των Αθηνών]







ναός Απτέρου Νίκης / Αθηνάς Νίκης
 αμφιπρόστυλος τετράστηλος ναός ιωνικού ρυθμού, δηλαδή με τέσσερις κίονες στην πρόσοψη και άλλους τέσσερις πίσω
Επιγραφές αναφέρουν ότι ο αρχιτέκτονας Καλλικράτης σχεδίασε την είσοδο οπότε θεωρείται πιθανό πως ο ίδιος σχεδίασε και τον ναό, το 437 π.Χ.





Marble relief from the South Frieze of the Temple of Athena-Nike: Greeks fighting Persians, perhaps the Battle of Marathon, 490 BC.
Βρετανικό μουσείο


Temple of Athena Nike south frieze

δες τις εκόνες στην ιστοσελίδα   Athena Nike Frieze




Θέατρο Διονύσου Ελευθερέως είναι ο σημαντικότερος γνωστός υπαίθριος θεατρικός χώρος στην αρχαία Αθήνα και θεωρείται το πρώτο πέτρινο θέατρο του κόσμου.
Θεμελιώθηκε πιθανώς τον 6ο π.Χ. αιώνα.





Το αφιέρωμα του Πραξία
(μετά τη θεραπεία των ματιών της συζύγου του)
μέσα του 4ου αιώνα π.Χ.
Ασκληπιείο - στις πλαγιές της Ακρόπολης








Προσοχή!
Γύρω από την Ακρόπολη υπάρχουν και μεταγενέστερα σημαντικά μνημεία όπως
το ΩΔΕΙΟ ΤΟΥ ΗΡΩΔΗ ΤΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ
που χτίστηκε με δαπάνες του Ηρώδη του Αττικού κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ., προς τιμήν της συζύγου του Ασπασίας Αννίας Ρηγίλλης, η οποία πέθανε το 160 μ.Χ.
(ύστερη αρχαιότητα)



ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΟΧΗ


                               Ρωμαϊκό αντίγραφο του έργου του Λύσιππου [370-300 π.Χ.]
                                  "Ο Έρως τεντώνει το Τόξο" από τα Μουσεία Καπιτωλίου








                                                      ο "Αποξυόμενος" του Λύσιππου
                                                                          330 π.Χ.
                                                  ρωμαϊκό αντίγραφο. μουσείο Βατικανού





Ο Λαοκόων και οι γιοι του.
Αντίγραφο έργου του 200 π.Χ.

H σύνθεση είναι πολυαξονική. Οι μορφές στρέφονται προς διαφορετικά επίπεδα και αλληλοκαλύπτονται.

Laocoön and his sons, also known as the Laocoön Group. Copied from the original (ca. 200 BC) by the three Rhodian sculptors Agesander, Athenedoros and Polydorus. 

Στην Αινειάδα, ο Βιργίλιος βάζει τον Λαοκόοντα να λέει:
Equo ne credite, Teucri / Quidquid id est, timeo Danaos et dona ferentes,
 δηλαδή «Μην εμπιστεύεστε το άλογο, Τρώες. / Οτιδήποτε κι αν είναι, φοβάμαι τους Έλληνες ακόμα κι όταν φέρνουν δώρα».
Οι Τρώες όμως αψήφησαν τη συμβουλή του Λαοκόοντα, ξεγελασμένοι από τον Σίνωνα. Οργισμένος τότε ο Λαοκόων πέταξε το ακόντιό του στο ξύλινο άλογο. Εκείνη την ώρα ο θεός Ποσειδώνας, επειδή υποστήριζε τους Έλληνες,

 έστειλε δύο θαλάσσια φίδια και έπνιξαν τον Λαοκόοντα και τους γιούς του, Αντίφα (ή Αντιφάντη) και Θυμβραίο, είτε όρμησαν εναντίον των γιων του και ο Λαοκόων έτρεξε να τους βοηθήσει και σκοτώθηκε και αυτός.





                                                        "Νίκη της Σαμοθράκης"
μαρμάρινο γλυπτό άγνωστου καλλιτέχνη της ελληνιστικής εποχής που βρέθηκε στο ιερό των Μεγάλων Θεών στη Σαμοθράκη, και παριστάνει φτερωτή τη θεά Νίκη. Το γλυπτό εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου από το 1884.
Το άγαλμα έχει ύψος 3,28 μ. (με τα φτερά) και 5,58 μ. με την μαρμάρινη πλώρη πλοίου πάνω στην οποία είναι τοποθετημένο σήμερα. Φιλοτεχνήθηκε για να τιμήσει τη θεά Νίκη αλλά και μια ναυμαχία






                                                        Η "Αφροδίτη της Μήλου"
μαρμάρινο άγαλμα, του τέλους ελληνιστικής - αρχών ρωμαϊκής εποχής (περί το 150 - 50 π.Χ.), το οποίο βρέθηκε, την άνοιξη του 1820, σε αγροτική περιοχή της Μήλου. Το άγαλμα βρέθηκε σε πάνω από 6 χωριστά κομμάτια και κατέληξε ένα χρόνο αργότερα στο Μουσείο του Λούβρου, όπου και εκτίθεται μέχρι σήμερα





Kνιδία Αφροδίτη του Πραξιτέλη 4ου αιώνα π.Χ.
ρωμαϊκό αντίγραφο 2ου αιώνα μ.Χ.
Venus pudica
restoration of the 17th century by sculptor Ippolito Buzzi (1562—1634)
Ludovisi Cnidian Aphrodite





Ο έφηβος των Αντικυθήρων είναι ένα χάλκινο άγαλμα της ελληνιστικής περιόδου, το οποίο ανελκύθηκε από ένα ναυάγιο του 1ου αιώνα π.Χ., το ναυάγιο των Αντικυθήρων. Έχει ύψος 1,94 μέτρα και θεωρείται ότι κατασκευάστηκε τη περίοdο 340 π.Χ. με 330 π.Χ. Παριστάνει ένα νέο άνδρα όρθιο και γυμνό. Το δεξί του χέρι βρίσκεται πλάγια και είναι υπερυψωμένο και δημιουργεί την αίσθηση της κίνησης. Μπορεί να κρατούσε κάποιο αντικείμενο, αλλά αυτό δεν είναι γνωστό, καθώς το πιθανό αντικείμενο δεν έχει διασωθεί. Το άγαλμα μπορεί να απεικονίζει το Πάρη, που πάει να πάρει το μήλο της Έριδος, τον Περσέα που κρατάει το κεφάλι της Μέδουσας ή κάποιο αθλητή που κρατάει μια σφαίρα. Εκτείθεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.






                                                                    "Μάχη της Ισσού"
διαστάσεις: 3,17 επί 5,55 μ.
Οικία του Φαύνου στην Πομπηία
εκτελεσμένο σε λεπτό opus vermiculatum
σε περιορισμένο πλαίσιο αυστηρής τετραχρωμίας
μέχρι 30 ψηφίδες ανά τεραγωνικό εκατοστό!










Μαρμάρινο άγαλμα γυμνού νέου, από το Ναυάγιο των Αντικυθήρων
Έργο της ύστερης ελληνιστικής εποχής, γύρω στο 100 π.X.

Άγαλμα γυμνού νέου, από παριανό μάρμαρο. Βρέθηκε στο Nαυάγιο των Aντικυθήρων. H μορφή βρίσκεται σε διασκελισμό, έχει τα χέρια υψωμένα και το κεφάλι στραμμένο στα αριστερά. Πρόκειται για πιθανότατα για τοξότη, ο οποίος παριστάνεται τη στιγμή που σκόπευε.
Ύψος 1,25 μ.Ludovisi Cnidian Aphrodite








[θέμα από την καθημερινή ζωή]



πόσο διαφορετικό φαίνεται το παρακάτω αρχαϊκό γλυπτό!


Απόλλων Μαντίκλου
about 700–675 B.C.





Πώς επηρέασε η κλασική και ελληνιστική τέχνη μεταγενέστερους καλλιτέχνες:




Η αρπαγή των Σαβίνων του Giambologna

Ratto delle Sabine Giambologna [1582]




γύρω στο 450 π.Χ
Salvador Dali 1954
σουρεαλιστικός πίνακας του αγάλματος του Διός






Χρήστος Καπράλος
"Νίκη" 1961
Ο τρόπος για να πλησιάσουμε τους αρχαίους γλύπτες δεν είναι να κάνουμε συνθέσεις που να μοιάζουν με τις δικές τους. Είναι η αγάπη στον άνθρωπο, όπως είχαν κι αυτοί.






το πέμπτο κεφάλαιο του σχολικού εγχειριδίου σε ηλεκτρονική μορφή

βιβλιογραφία

Boardman, J. (1973). Greek Art. Revised Edition. London: Thames and Hudson
Furneau-Jordan, R. (1981). Ιστορία της αρχιτεκτονικής. Αθήνα: Υποδομή
Richter, G. (1974). Αρχαία ελληνική τέχνη. Αθήνα: Καρδαμίτσα
Πλάντζος, Δ. (2016). Ελληνική τέχνη και αρχαιολογία. 1200-30 π.Χ. Β' Έκδοση. Αθήνα: ΚΑΠΟΝ. 
Ρηγοπούλου, Π. & Οικονόμου Λ. (1993). Σταθμοί στην ιστορία της ελληνικής τέχνης. Α' Τόμος. Η' Έκδοση. Αθήνα: ΟΕΔΒ



Τα μυστικά του Παρθενώνα - Ντοκιμαντέρ
βίντεο με ελληνικούς υπότιτλους 


Parthenon by Costa-Gavras 
βίντεο του Κώστα Γαβρά

Lost wax casting [video]


χύτευση [βίντεο]
Bronze Sculpting (Lost-wax Casting)



Ο ελληνιστικός κόσμος. Επέκταση προς ανατολάς.
Η κλασική εποχή. [ιστορική επισκόπηση]
Greece: Parthenon Room 18 447 – 432 BC  [British Museum]
The Parthenon sculptures [British Museum]
The Elgin Marbles / Parthenon Sculptures
Γαρυφαλλιά Κατσαβουνίδου Ανιχνεύοντας τον κάναβο - Η περίπτωση των ιωνικών πόλεων
Kritios (Κριτίος)
Στειακάκης Βαλάντης Η πλαστική του αυστηρού ρυθμού  
 


Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2016

4. Η ελληνική τέχνη


        ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΗ ΕΠΟΧΗ        900-700 π.Χ.




                     αγγείο πρωτογεωμετρικής εποχής [950 πΧ.]



                 
                                                       πρόθεση νεκρής

                             γεωμετρικός αμφορέας του Διπύλου
                                     760-750 π.Χ.  160 εκ.
                                                   




                                   εκφορά νεκρού

Ο ΚΡΑΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΔΙΠΥΛΟΥ Αττικός υστερογεωμετρικός κρατήρας. 
Στην κύρια ζώνη, εκφορά του νεκρού επάνω σε άμαξα. Γύρω, θρηνωδοί και άνδρες με σπαθιά. 
Του « Ζωγράφου του Hirschfeld». 750 – 735 π.Χ. 
Διαστάσεις: ύψος: 108,3 εκ. Διάμετρος 72,4 εκ. 
ΕΘΝΙΚΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ 





                            ΗΟΣΝΥΝΟΡΧΕΣΤΟΝΠΑΝΤΟΝΑΤΑΛΟ
                                      ὸς νῦν ὀρχεστôν πάντον ἀταλό

                      ὃς νῦν | ὀρχη|στῶν πάν|των ἀτα|λώτατα | παίζει τῷ τόδε ...

                                     αρχαιότερη  επιγραφή σε αγγείο 740 π.Χ. 
                                         με φοινίκεια γράμματα
                                        αττική τριφυλλόσχημη οινοχόη





oinochoa Dipylonensis inscription






χάλκινο σύμπλεγμα:    Κένταυρος Νέσσος και Ηρακλής


8ος αιώνας π.Χ.        ύψος 0,11 μ. 
μουσείο THE MET   Νέα Υόρκη


ΑΡΧΑΪΚΗ ΕΠΟΧΗ      700 - 480 π.Χ.




αμφορέας Πολυφήμου
660 π.Χ.
αρχαιολογικό μουσείο Ελευσίνας
1,42 μ. το μεγαλύτερο σωζόμενο πρωτοασττικό αγγείο
τύφλωση κύκλωπα Πολύφημου από τον Οδυσσέα &
καταδίωξη του Περσέα από την Ευρυάλη και Σθενώ μετά το φόνο της αδελφής τους,
της Μέδουσας Γοργούς - επέμβαση της θεάς Αθηνάς

εγχυτρισμός
inhumation in a storage vessel  -   burial practice
[δες "το νεκροταφείο βρεφών στην Αστυπάλαια"]


Khan Academy video
Eleusis Amphora (Proto-Attic neck amphora), 675-650 B.C.E., terracotta, 142.3 cm high (Eleusis Archeological Museum, Greece) 





Ο Αμφορέας Burgon που φιλοξενείται στο Βρετανικό Μουσείο
560 π.Χ.

Ο αμφορέας φέρει την επιγραφή
ΤΟΝΑΘΕΝΕΘ(Ε)ΝΑΘΛΟΝΕΜΙ

Ο αμφορέας συγκαταλέγεται στους Παναθηναϊκούς αμφορείς. Ήταν το επίσημο βραβείο που απονεμόταν στους νικητές των Παναθηναίων, όπως αποδεικνύει η επιγραφή 
«Των Αθήνηθεν άθλων ειμί», δηλαδή η κρατική σφραγίδα προς εξασφάλιση του γνησίου του αμφορέα.
«Είμαι (αμφορέας) των άθλων που έγιναν στην Αθήνα (των Παναθηναϊκών αγώνων)».









το αγγείο Alessandro François
μελανόμορφος ελικωτός κρατήρας
Κλειτίας μ' έγραφσεν
Εργότιμος μ' εποίησεν
570-565 π.Χ.
αρχαιολογικό μουσείο Φλωρεντίας
270 μορφές και 121 επιγραφές

βρέθηκε σε ετρουσκικό τάφο κοντά στο Chiusi




βίντεο
το αγγείο François για μία και μοναδική φορά στην Ελλάδα στο μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης
το καλοκαίρι του 2017




Αττικός ερυθρόμορφος καλυκωτός κρατήρας
κρατήρας του Ευφρονίου
Ευξίθεος εποίεσεν
Ευφρόνιος έγραφσεν
510 π.Χ.
αναίρεση του Σαρπηδόνα από τον Ύπνο και το Θάνατο










«Ηρακλής και Αθηνά».
Ερυθρόμορφη και μελανόμορφη όψη δίγλωσσου αμφορέα του Ζωγράφου του Ανδοκίδη,
περ. 520-10 π.Χ., Κρατική αρχαιολογική συλλογή Μονάχου








                  αρχαϊκός αμφορέας 530 π.Χ.
              [με το όνομα του ιδιοκτήτη του εργαστηρίου αγγειοπλαστικής]







Nαός της Αφαίας στην Αίγινα
Ο ναός που σώζεται σήμερα χρονολογείται γύρω στο 500-490 π.Χ.: είναι ο δεύτερος, καθώς ο πρωιμότερος δωρικός χρονολογείται στο 570-560 π.Χ. και καταστράφηκε από πυρκαγιά
 γύρω στο 510 π.Χ. 







                                                  κάτοψη του ναού της Αφαίας  στην Αίγινα
                                                       περίπτερος, διπλός εν παραστάσι




έγχρωμη αναπαράσταση του δυτικού αετώματος του ναού της Αφαίας στην Αίγινα

τα γλυπτά εκτίθενται στυ γλυπτοθήκη του Μονάχου

[δες το άρθρο "γλυπτά του ναού Αφαίας"]






                Ναός του Απόλλωνα στην Κόρινθο [540 π.Χ.]





                 Nαός της Ήρας στη Σάμο
Η περιοχή του Ηραίου ήταν αρχαιότατος τόπος θρησκευτικής λατρείας, κάτι που φαίνεται από το γεγονός ότι στην περιοχή υπάρχουν ερείπια από τουλάχιστον 4 ναούς (Εκατόμπεδος Α' - 8ος αιώνας π.Χ., Εκατόμπεδος Β' - 7ος αιώνας π.Χ., ο ναός των Ροίκου και Θεοδώρου - 6ος αιώνας π.Χ., ο ναός με τη μορφή που σώζεται σήμερα - της εποχής του τυράννου Πολυκράτη 538-522 π.Χ., ναοί ρωμαϊκών χρόνων).






δύο ναοί της Ήρας στην Ποσειδωνία Paestum [νότια Ιταλία]





ΚΟΥΡΟΙ & ΚΟΡΕΣ




ΝΙΚΑΝΔΡΗ
Δήλος, 650 π.Χ. αφιέρωμα στο ιερό της Άρτεμης
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
με επιγραφή στην αριστερή πλευρά της φούστας γραμμένη βουστροφηδόν




κούρος της Βουλομάνδρας
570 π.Χ.
[βόστρυχοι και ταινία δεμένη στον κόμβο του Ηρακλέους - Ηράκλειον άμμα]






κούρος της Αναβύσσου
ή Κούρος εν προμάχοις
1,94 μ.

 Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο 

το μόνο ένδυμα που φορά ο Κροίσος είναι ο πίλος
υπερηφάνεια για την ανδρεία του νεκρού οπλίτη

στε̑θι ∶ καὶ οἴκτιρον ∶ Κροίσο παρὰ σε̑μα θανόντος ∶ / ℎόν ποτ’ ἐνὶ προμάχοις ∶ ὄλεσε θο̑ρος ∶ Ἄρες




ΣΤΕΘΙ ΚΑΙ ΟΙΚΤΙΡΟΝ ΚΡΟΙΣΟ  ΠΑΡΑ ΣΕΜΑ ΘΑΝΟΝΤΟΣ ΗΟΝ
ΠΟΤ' ΕΝΙ ΠΡΟΜΑΧΟΙΣ ΟΛΕΣΕ ΘΟΡΟΣ ΑΡΕΣ

Στάσου και θρήνησε στου Κροίσου δίπλα το μνήμα
που πέθανε στην πρώτη γραμμή
τον αφάνισε ο τρομερός Άρης










ΦΡΑΣΙΚΛΕΙΑ
Μεσόγεια, Αττικής          540 π.Χ.
επιτύμβιο μνημείο ανύπαντρης κοπέλας
αρχετυπική εικόνα γυναικείας μορφής
καλλωπισμός:
 στεφάνη με λωτούς, περιδέραιο, ενώτια κσι ψέλια
μαίανδροι, ρόδακες, τετράκτινα αστέρια στα ρούχα


ΣΕΜΑΦΡΑΣΙΚΛΕΙΑΣΚΟΡΕΚΕΚΛΕΣΟΜΑΙ
ΑΙΕΙΑΝΤΙΓΑΜΟΠΑΡΑΘΕΟΝΤΟΥΤΟ
ΛΑΧΟΣΟΝΟΜΑ

ΑΡΙΣΤΙΟΝΠΑΡΙ[ΟΣΜΕΠΟΙΕΣΕ]







αναπαράσταση του χρωματισμένου αγάλματος







H Φρασίκλεια και ο κούρος της Μερέντας, Αττικής

Τα δύο γλυπτά χρονολογούνται το 540 π.Χ. και ανακαλύφθηκαν το 1972. Ο ανασκαφέας Ε. Κακαβογιάννης και ο έφορος Αρχαιοτήτων Ε. Μαστροκώστας την ώρα της αποκάλυψης των αγαλμάτων. 
Επιγραφικό Μουσείο, Αρχείο Ευθ. Μαστροκώστα. 
Από το βιβλίο "Οι μεγάλες στιγμές της ελληνικής αρχαιολογίας", εκδόσεις Καπόν.





επηρεασμός νεότερων καλλιτεχνών





Ο Ηρακλής σκοτώνει τον Κένταυρο Νέσσο  [1599]
Giambologna
Φλαμασνδός γλύπτης που δούλεψε στην Ιταλία





γλωσσάριο

Το τέταρτο κεφάλαιο από το σχολικό εγχειρίδιο

test του τέταρτου κεφαλαίου


 βιβλιογραφία
Boardman, J. (1967). Pre-classical. From Crete to archaic Greece. Harmondsworth: Penguin
Richter, G. (1974). Αρχαία ελληνική τέχνη. Αθήνα: Καρδαμίτσα
Πλάντζος, Δ. (2016). Ελληνική Τέχνη και Αρχαιολογία. 1200-30 π.Χ. Β' Έκδοση. Αθήνα: Καπόν